xxx𝓟𝒆𝓻𝓼𝓸𝓷𝓪𝓵𝓲𝓽𝔂xxx xxxxx⇾Gʀᴀᴄᴇғᴜʟ Dancing, as life, requires grace in all things. From her carefully timed steps to her attitude, Tambry is almost ethereal in her being. She’s soft and gentle with everyone, both people and animals alike, because you never know who needs a little extra care.
xxxxx⇾Eɴᴄʏᴄʟᴏᴘᴇᴅɪᴄ Tambry has an insane memory, honed from years of studying stage directions, steps, and music to perfect her art. Despite learning more and more, it always seems like her mind is a vault, keeping track of all the information she feeds it.
xxxxx⇾Gʟɪᴛᴢʏ Growing up on the stage, Tambry has gotten quite used to wearing sparkles, shimmers, and carefully fitted clothes. This reflects off the stage as well, with Tambry always trying to fit in clothes she deems to be “fancy”.
xxxxx⇾Fʟᴇxɪʙʟᴇ All things set, all plans in motion... then chaos. No matter how carefully planned, everything can go haywire. Just like in dance, flexibility is key. Tambry has learned to let her plans shift and change, so long as they end up at the best possible result.
xxxxx⇾Fʀɪᴇɴᴅʟʏ Meeting people all over the world would normally be quite tiring, but Tambry genuinely loves meeting all the people, making friends, and learning all about their lives. From other wonderful dancers, to musicians, to fans, everyone has a story, and Tambry is infinitely curious.
xxxxx⇾Uɴᴀᴘᴏʟᴏɢᴇᴛɪᴄ Tambry is a unique and exciting person, with her own beliefs and morals that shape who she truly is. And while she’s different from others’ expectations, Tambry doesn’t mind. She’s perfectly happy being herself, and will never apologize for that.
xxx𝐿𝒾𝓀𝑒𝓈xxx xxxxx⇾Ballet xxxxx⇾Aerial Silks & Cyr Hoops xxxxx⇾Anything and Everything Sparkly xxxxx⇾Birds, especially parakeets xxxxx⇾Music, especially jazz and opera
xxx𝒟𝒾𝓈𝓁𝒾𝓀𝑒𝓈xxx xxxxx⇾Sitting Still xxxxx⇾Prolonged standing en pointe xxxxx⇾Mud. Muck. Garbage. Anything icky xxxxx⇾Foul Weather xxxxx⇾Tea (though mum says it's good for the soul
xxx𝐻𝑜𝒷𝒷𝒾𝑒𝓈xxx xxxxx⇾Ballet Dancing xxxxx⇾Aerial Silk Acrobatics xxxxx⇾Singing along with the radio
xxx𝒮𝓉𝓇𝑒𝓃𝑔𝓉𝒽𝓈xxx xxxxx⇾Flexibility, both physical and mental xxxxx⇾Eidetic "Photographic" Memory
xxx𝒲𝑒𝒶𝓀𝓃𝑒𝓈𝓈𝑒𝓈xxx xxxxx⇾Struggles with sitting still xxxxx⇾Panics when trapped in the dark
xxx𝒟𝑒𝓈𝒾𝓇𝑒𝓈xxx xxxxx⇾To join xxxxx⇾To be a famous opera star
xxx𝐹𝑒𝒶𝓇𝓈xxx xxxxx⇾True Darkness xxxxx⇾Spiders of all shapes and sizes
xxxℬ𝓲𝓸𝓰𝓻𝓪𝓹𝓱𝔂xxx
xxx𝒞𝒽𝒾𝓁𝒹𝒽𝑜𝑜𝒹xxx Born to Kaliegh and Maddox Hattley, Tambry was literally born to dance. Her parents met on stage while dancing the Coppélia at the Blackpool Tower Ballroom. They quickly fell in love, and were still fairly young when they discovered they were with child. They debated options, and decided to keep her, yet not let the pregnancy stop their dance. And true enough, they continued dancing up until Kaliegh gave birth to their beautiful baby girl.
Pretty much as soon as she could sit up, Tambry was in the dance scene in some way or another. As a toddler, she tried to mimic her parents’ dance moves, and growing up, she went to every ballet class she could. When she was six, she watched an aerial acrobat and begged to learn the skill as well. Her parents agreed, provided she kept up on her ballet lessons. Happily, Bry agreed. As Tambry learned, Kaleigh and Maddox did as well, finding they all quite enjoyed the new form. Of course, it was Bry’s idea to combine the both on stage.
Kaliegh and Maddox were often in the spotlight, and Tambry sparkled right alongside them. The trio traveled the world, sometimes performing with others, sometimes just themselves. This all came to a halt when Tambry received a letter for a magical school. It was then that Maddox admitted he was part of a magical family, but was the only one born without the skill. Kaleigh was surprised, but quickly accepted this as only another way of life. Besides, that meant they had a whole new world to explore... together.
xxx𝒮𝒸𝒽𝑜𝑜𝓁 𝒴𝑒𝒶𝓇𝓈xxx Tambry was excited to go to Hogwarts and was sorted into Ravenclaw House, where she met another student named Declan McNamara. The two instantly became friends. He wound up showing her around the school, including the library. She joined several clubs including drama club, music club and the Quidditch team, where she made Chaser on the main team. However, she was upset to find out that there wasn't a dance club.
Despite there not being a dance club, Tambry did end up having a ton of fun. She was on the quidditch team playing chaser and hanging with friends, doing yoga in a nice club, and making all sorts of friends. School was pretty easy, though she chalked that up to her insane memory. Reading things once usually locked it all in. In fourth year, she asked a new friend, Kavi Bhattacharyya on a date to Hogsmeade. It was a super fun day! Ravenclaw managed to three-peat the quidditch cup, no short thanks to Lewis Abrams and his super Seeker skills.
Fifth year was super fun. She got promoted to Prefect, which meant she was able to help with the background work. She and Kavi also went on a few more dates, which was always a fun time. She had to ask him to the big school dance, but that was fine. He did seem excited about the dance, which was good enough for her. Her dress came from the costume lady at the Ballet, but Kavi was happy to match. The dance turned out to be beautiful, and Tambry couldn't have asked for a more perfect evening. Things in Quidditch ended up worse than expected, namely coming in dead last with no points on the board, but Tambry did her best to keep the team energized.
xxxAʟʟᴇʀɢɪᴇs: Penicillin xxxIɴsᴛʀᴜᴍᴇɴᴛs Pʟᴀʏᴇᴅ: Piano, Vocals xxxLᴀɴɢᴜᴀɢᴇs Sᴘᴏᴋᴇɴ: English & French, alongside various phrases in several languages xxxAᴄᴄᴇɴᴛ: Lilting English
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post