xxxCʟᴜʙs ᴀɴᴅ Sᴘᴏʀᴛs: xxxxx⇾Astronomy xxxxx⇾Chess Club xxxxx⇾Daily Dragon - Photographer xxxxx⇾Literary Society
xxxAᴄᴄᴏʟᴀᴅᴇs: xxxxx⇾Prefect xxxxx⇾ xxxxx⇾
xxx𝓟𝒆𝓻𝓼𝓸𝓷𝓪𝓵𝓲𝓽𝔂xxx xxxxx⇾Sᴋɪᴛᴛɪsʜ: Thanks to her upbringing, Mika is extremely wary of new people, situations, and even animals. Anything that might be vaguely threatening must therefore be avoided. Unfortunately she seems to meet new people all the time.
xxxxx⇾Cʟɪɴɢʏ: For the few people she trusts, Mika holds them close. Those people she sees as an icon of protection, and if she stays close, they’ll keep her safe. Well... usually.
xxxxx⇾Gᴇɴᴛʟᴇ: Mika is determined to take care of the world around her. She uses careful hands and a loving heart to take care of everything she can. Part of this manifests in a joy with fixing whatever she is able.
xxxxx⇾Cʀᴇᴀᴛɪᴠᴇ: Mika is incredibly smart, but she usually portrays this in art, photos, and sometimes other mediums. She loves taking broken things and assembling them in new ways, creating a new future.
xxxxx⇾Iɴᴛᴇʟʟɪɢᴇɴᴛ: Mika has a crazy detailed memory, one which she doesn’t fully comprehend yet. She translates everything she remembers into knowledge for other fields, often spouting off facts she finds interesting.
xxxxx⇾Cᴀᴜᴛɪᴏᴜs: “Trust your gut” applies very heavily to Mika, who has gotten really good at noticing warning signs for potential danger. Sure, she doesn’t really understand that she’s using context clues from her past, but she is highly perceptive. Any time she gets scared, her clingy traits take over and she hides with those she deems safe.
xxx𝒮𝓉𝓇𝑒𝓃𝑔𝓉𝒽𝓈xxx xxxxx⇾Eidetic Memory - specifically with things she reads, but has a good memory with books she hears xxxxx⇾Overly Cautious - usually able to figure out trouble before she can sink
xxx𝒟𝑒𝓈𝒾𝓇𝑒𝓈xxx xxxxx⇾Take pictures all over the world xxxxx⇾Make friends!
xxx𝐹𝑒𝒶𝓇𝓈xxx xxxxx⇾The Dark xxxxx⇾Angry People, specifically large, intimidating ones
xxxℬ𝓲𝓸𝓰𝓻𝓪𝓹𝓱𝔂xxx
xxx𝒞𝒽𝒾𝓁𝒹𝒽𝑜𝑜𝒹xxx Amilyka was born to Tabitha Linton and Russel Cambrie on a blustery March morning. It seemed her life was born into upheaval, with shady people coming and going. Her only real constant was her mom, who worked tirelessly to take care of her and keep her safe. Amilyka didn’t begin to speak until she was two, but once she did, words and thoughts seemed to flow effortlessly from her. Tabby was convinced her child was just waiting and preparing for whenever she was ready to talk. As Mika grew into a toddler, Tabby tried her best to educate her, teach her all kinds of things. A big portion of Mika’s education, unfortunately, involved how to hide bruises and lying to various hospital workers, thanks to Russel’s violence.
After a chance encounter with her mama's boss' family, everything turned upside-down for Mika. Mama found her "missing" son and started getting really sad a lot, Papa got even more angry all the time... then finally, peace. Everything quieted down. Mama said Russel must have taken off, but it seemed like everything in the whole world was brighter, happier, and safe. Mama stayed home from work for a while, packing everything into boxes, using magic to fit everything. All of Mika's things went into a dusty old trunk, including her favorite toys... then one day, Mama brought her back to her boss' fancy house, had some grown-up words, then kissed Mika atop the head before poofing away. Mika waited for days, crying with these new people, Eme and Sena... before finally accepting that her mama wasn't coming back. With a little help from her very brave big brother, Mika agreed to be adopted and officially part of the Delacroix family.
After fully moving into the Delacroix family, Mika felt all the love she'd ever craved. She had two big brothers, and both loved hanging out with her. Plus, Ferdie and Bet had kids too, all about Mika's age! It was super awesome. Eion's lovvie, Moira, was super nice too, and showed Mika how to read the future. Plus, Eion and Moira's friends were all really nice to her. She got to go to summer camp with them all, which was pretty cool.
Then, Eion and Moira got to be married, and Mika was asked to be the flower girl. She was part of the fanciest wedding ever, which was pretty cool. They then had a spooky bonfire, and big brother Uriel was so kind as to hold her hands and keep her safe from the bad spirits. She even met a ghostie! A few months later, and Eion and Moira announced they were going to be a mommy and daddy too, which was lovely.
Life remained pretty breezy, with Mika helping out with her litany of cousins. When she turned eleven, Mika got her very own Hogwarts letter and was able to get all her supplies to go to school.
xxx𝒮𝒸𝒽𝑜𝑜𝓁 𝒴𝑒𝒶𝓇𝓈xxx Not too much happened in first year, since she was primarily focused on just... making it through! She did make a few friends though, and there was a big school carnival at the end. It was pretty exciting, if a bit loud. She spent much of her time trying to focus on school and her clubs, especially Daily Dragon. It was pretty fun, for sure!
Fourth year actually led to Mika making a few new friends. Surprisingly, they largely came from the book club. Apparently her secret love of manga led one of the other kids to set aside for chats. Alynn turned out to be super nice, and even offered to take her to the school dance! It turned out to be quite fun!
xxx𝒜𝒹𝓊𝓁𝓉𝒽𝑜𝑜𝒹xxx
xxxℛ𝒆𝓵𝓪𝓽𝓲𝓸𝓷𝓼𝓱𝓲𝓹𝓼xxx
xxxLᴏᴠᴇᴅ Oɴᴇ: xxxBᴇsᴛ Fʀɪᴇɴᴅ: xxxFʀɪᴇɴᴅs: Morwenna, Naomi, Alynn, Talya, Kasamir? xxxEɴᴇᴍɪᴇs: No one ever?? xxxFᴀᴍɪʟʏ:
xxx𝐹𝒶𝓋𝑜𝓇𝒾𝓉𝑒𝓈xxx xxxFᴀᴠᴏʀɪᴛᴇ Fᴏᴏᴅ: Soup, especially with warm bread xxxFᴀᴠᴏʀɪᴛᴇ Cᴀɴᴅʏ: Chocolate Chips or Wafer Cookies xxxFᴀᴠᴏʀɪᴛᴇ Cᴏʟᴏʀ: Purple xxxFᴀᴠᴏʀɪᴛᴇ Aɴɪᴍᴀʟ: Cats and Phoenixes
xxxAʟʟᴇʀɢɪᴇs: Cat Fur xxxIɴsᴛʀᴜᴍᴇɴᴛs Pʟᴀʏᴇᴅ: None xxxLᴀɴɢᴜᴀɢᴇs Sᴘᴏᴋᴇɴ: English xxxAᴄᴄᴇɴᴛ: South English
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post