|
|
|
|
|
|
Posted: Sun Oct 04, 2009 8:18 am
Zoals een sardien De reis begin in de grote blauwe zee, de vrijheid, de plaats, alles goed. Alleen is maar alleen, niet veilig en zo saai, een grote reis alleen, dus ga je met een stroming mee. Allemaal visjes die op je lijken of op je broer, zus, vader of moeder. Er is maar plaats voor zoveel, maar steeds meer en meer vervoegen de hoop, meer en meer, we zitten overvol. De blauwe zee lijkt te klein, de warmte neemt toe en de vrijheid word slecht een onbevredigd verlangen, een droom, een wens van de toekomst. Koral S is gepasseerd, nog drie haltes en...vrijheid,nee, dood, gevangen en allen samen geperst in één blik... ... zo voel ik me vaak op de bus.
---------------------------------------------------------
Slapeloos
Ik kan niet slapen, als een dief, glipt de slaap door mijn vingers, loopt het over herinneringen alsof het daken zijn en glijdt het naar beneden, de slapende momenten gebruikend, tot het allemaal teveel word en ik in slaap val. ----------------------------------------------
My little black heart
Lies, lies I feel them bruning my black heart away, with every lie a bit more. Like the venom used to, like the birds used yo bite, used to rip pieces of my little black heart. And I can't stop lying, the lies are me and I'm the lies. Little black heart, tell me, when will this be over? -------------------------------------------------
Stilte
Mijn hart bonst, maar verder is het stil. Mijn hoofd denkt, toch is het stil. Ik zet een stap... Niets.
Heerlijk. Mijn zus slaapt nog, lekker stil, zo heerlijk. Ik draai me nog eens om.
Zo blijft het, totdat de vogels beginnen te fluiten, tot de haan kraait. Hier en daar rinkelt er nu vast een wekker.
Dag stilte, tot straks. Wanneer de zon weer verdwijnt en de maan verschijnt. Dag stilte, tot straks dan maar.
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Posted: Mon Oct 05, 2009 6:55 am
Oooh! Ziet er goed uit =D Ik hoop dat je meer zal posten!
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Posted: Sun Oct 11, 2009 4:12 am
Wow Sariuna je hebt echt talent! Post meer! :]
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Posted: Thu Oct 15, 2009 8:40 am
Dank jullie biggrin echt waar smile
Mijn gedachten zoeken letters uit, die letters worden langzaam woorden. De woorden, uitgekozen door mij, vormen op hun beurt zinnen. Die zinnen vormen een geheel, dat geheel is mijn gedicht op papier. Een gedachte of gedachten die ik maar moeilijk kan beschrijven, aan iedereen die in hun eigen gedachten leven, die een andere blik op het leven hebben dan ik,waar ik in principe niets tegen te zeggen heb, waar ik zwijg, daar spreken deze gedichten voor mij.
----------------------------------------
Ik staar uit het raam, naar het schilderij aan de overkant. Vanavond is het weer een nieuw, elke dag is het een nieuw.
Niemand schijnt er langer dan een dag te blijven. Als vluchtelingen passeren ze me, bang voor gevolgen van acties, begraven in het verleden.
Niet dat het een plek is, waar je thuis hoort, van schoonheid binnen is er al lang geen sprake meer.
Dat is vervlogen met de tijden, toch bestaan er ergere plaatsen, waar ze toch langer blijven dan hier. Maar niemand geeft daar een moer om, morgen is er iets nieuws te zien, zeg ik, voor ik ga slapen. ---------------------------------
Left here om my own...again, just like yestarday and the day before. You're never staying, but never leaving as well.
You're just like an illness always with a ticket back to the center of my heart and I'm lost again.
Lost in your heart, in your eyes, in us But now I can see who you really are. And I love you, for always.
-----------------------------------
Days are passing me by, life's going to leave me, but I can't even tell if I'm here.
Did I leave? Did I leave this world already? I don't know.
Can you tell me, who I am, why I'm here, please tell me something.
Tell me where to go, where to stay, how to get there, tell me everything.
But why should I listen? Do I even now you, friend, you stare back at me, so familiar, yet so strang.
Can I count on my own?
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Posted: Fri Oct 16, 2009 11:07 am
niet stoppen. vooral doorgaan surprised
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Posted: Sun Nov 15, 2009 3:41 am
cool ik vind gedichten zelf al hot maar die van jouw zijn echt te gek biggrin neutral rolleyes wink smile TE GEK!
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Posted: Sun Nov 15, 2009 6:11 am
@ sariuna
Je gedicht slapeloos en stilte vind ik echt goed. ik ga je helaas vervelen met een (ik denk) foutje x3
Zo blijft het, totdat de volgens beginnen te fluiten, tot de haan kraait. Hier en daar rinkelt er nu vast een wekker.
volgens = vogels?
--------------------------------- voor de mensen die zich vervelen, een naamloos gedicht. er staan fouten in, maar ik weet nog niet zo goed hoe ik die weg ga halen xD ---------------------------------
Klein en warm, was het leven jong en fris, de eerste stappen moeders vangen, angst en klappen waarom, ben ik zo zwak gebleven?
Woorden en daden die gelukkig maakten raakten nu mijn hart. Mijn handen grepen ernaar, maar belandden waar ze waren. Dus ik haakte vast, in het hedense verleden en betekenis in gemeende gebeden van een vrouw die had geleden die daarboven was, en ik hier beneden. Met een moeder, met een ziel die mij nu nog zou vangen, als ik viel.
Als ik haar niet had, om op terug te vallen terwijl ik opklom, uit de dallen wedden dat ik daar nu nog zat?
Terwijl zij was opgegaan in het hemels blauw en ik, haar nooit te nimmer vergeten zou
Was daar een gedaante, van de hemelpoort met haar vleugels op aarde neergestreken en als was het bloed, niet gebleken als dat van de vrouw, die, door natuurlijke moord gestorven was en in mijn hart begraven lag was de warmte identiek en ik zag dat ik dit aardse leven mag leven met dezelfde lach
met dezelfde woorden die mijn hart acht om dezelfde levenslust te putten, maar dan nu, uit háár kracht.
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Posted: Sun Nov 15, 2009 6:20 am
Je gedichten zien er goed uit, Sariuna. Blijf ze vooral schrijven
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Posted: Mon Nov 16, 2009 7:34 am
Prachtige gedichten! Ga door!
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Posted: Sat Dec 12, 2009 12:07 pm
Super mooie gedichten heart
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Posted: Tue Dec 15, 2009 4:35 am
@ Renatiny: Dank je voor die fout er uit te halen smile
En bedankt aan iedereen die al een reactie geplaatst heeft (en er nog niet voor bedankt is geweest)
--------------------------------
Haar voetjes trippelen over het papier, bang kijk ik haar na met vrees dat ze zich aan de scherpe randen zou snijden.
Door de bergen en dalen volg ik haar, blij met elke stijging en treurig met elke daling, trouw als een hond blijf ik haar volgen.
Hier, bij de hand of daar, bij een man, maar altijd in mijn hart, sinds mijn herinneringen haar niet los laten.
En wanneer ik oud en versleten ben, kan ik enkel hopen dat ze me niet vergeet. Anders sterf ik van ouderdom en verdriet.
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Posted: Wed Dec 16, 2009 6:35 am
Wat LIEF!! Leuk gedicht =D
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Posted: Wed Dec 16, 2009 11:16 am
|
|
|
|
|
|
|
Posted: Sun Dec 20, 2009 1:42 pm
Beklad
Maagdelijk wit. zo begon het blad dat voor me ligt.
Door elkaar geschud, waren de gedachten in mijn hoofd
waren ze gerangschikt, analfabetisch en verwarrend.
Totdat ik het blad zijn maagdelijkheid afnam en het beschreef.
De chaos in mij moest me deze overwinning schenken
met schaamte, bekeek ik met chaos de aangebrachte schade.
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Posted: Mon Dec 21, 2009 12:03 pm
*durft nu geen blad papier meer te beschrijven* Gaaf gedaan!
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
|