Welcome to Gaia! ::

i think there's a possibility about WW3... US is dominant and quiet untouchable right now... but islamic extremism n radicalism is gettin stronger even the fall of its leaders, just can't rid of it as a whole... Iran n NoKor nuclear threat... Israel n Palestine conflict... and also China is buildin up it's military forces that might preparing an invasion for Taiwan, which is a US ally... then Phils. is near Taiwan... konek konek... parang friendster noh... cool

Sa buong panahon na pinag-iisipan ko ang mga nangyayari sa ating bansa, naintindihan ko na ang totoong suliranin ng ating bansa. Ang suliranin ng ating bansa ay mas malala pa tungkol sa mga kurakot na pulitiko o sa mga nandaraya o mga sinungaling sa gobyerno, o mas malala pa sa bulok na sistema ng pulitika o ng ating panis na mga partido, mas lalong malala pa sa mga ugali ng mga taongbayan na laging nagrereklamo o nagrarally at wala rin naman nagagawa sa ating lipunan.

Ang totoong suliranin ng ating bansa ay ang pagkukulang ng tiwala ng mga mamamayan sa ating gobyerno. Wala tayong tiwala sa gobyerno kahit na kung ang gobyerno natin sinusubukan nila sa puos nilang kakayahan na mapaayos nila ang bansa. Napansin ko itong mga pangyayari ay nagsimula noong panahon sa rehimen ni Marcos. Simula noon, halos wala nang tiwala ang mga Pilipino sa ating gobyerno. Mas lumala pa itong suliranin noong panahon ng pamahalaan ni Aquino dahil sa mga hindi kanais-nais na mga paraan ang isinasagawa ng pamahalaan ni Aquino. Tumigil ng kaunti noong panahon ni Ramos...pero sa pagdating ni Erap, bumalik ang lumalalang suliranin. At ngayon, itong suliranin ay lumalala pa rin! Ngayon na linalathala ni GMA ang kanyang SONA...halos wala gaanong Pilipino ang maniniwala o may pakialam sa sasabihin niya. Bakit kamo? Wala na ngang tiwala ang mga Pilipino sa ating gobyerno. Iyan ang suliranin ang umuugat sa lahat ng problema ng bansa. Walang magagawang matuwid ang ating gobyerno dahil hindi naman tutulungan ng mga mamamayan dahil wala na ngang tiwala. Meron akong nabasang thread na nagsasabi sa mga masasaming bahagi ng ating lipunan at nabasa ko rin na dahil doon hindi na siya bumabayad ng buwis dahil wala na nga siyang tiwala. Bakit pa nga tayong nagpapaampon sa ibang bansa o gustong maging OFW o lumilipat sa ibang bansa? Dahil wala na tayong tiwala sa ating gobyerno.

Itong suliranin ay dapat sugpuin bago lumabasa ang mas delikadong sintomas. Ano kamo ang paraan? Ang paraan na natitira para sa ating desperadong bansa ay DIGMAAN. Noong panahon ng WW2, tayong mga Pilipino ay nagsama-sama maski komunista man o Muslim ang ating mga kakampi. Pinagkatiwalaan pa natin ang gobyerno ng mga Amerikano na magtatanggol sa atin. Para bang nagiging eustress or "good stress" ang digmaan. Napipilitan tayong gumawa ng maayos para sa ating lipunan...para bang mga "procrastinators" ay napipilitang umisip ng matino dahil nawawalan na sila ng oras. Sa oras na dumating ang mga mamamatay na dayuhan, sino pa bang pwede mapagkatiwalaan kung 'di ang ating gobyerno. 'Di ba? Sa panahon ng digmaan, sigurado na hindi na mangungurakot ang mga elitista at mga pulitiko kung matino silang mag-isip na sasalakayin sila ng mga imperyalista o ng mga mananakop. At ang pinaka-magandang bunga ng digmaan ay nga kanilang tinatawag na "power vacuum". Sa mga walang alam tungkol sa "power vacuum", ikukwento ko ang nangyari sa isang idol at inspirasyon ko, si Napoleon Bonaparte. Noon sa panahon ng mga kinalulumaan, mayroong himagsikan sa bansa ng France. Ang mga hampaslupa ay lumalaban sa mga pamahalaan ng mga burgis. Nang humihina ang gobyerno ng mga may-kaya, nagkaroon na ng "power vacuum"...ibig sabihin, wala nang pamahalaan o administration dahil pinapatay ng mga dukha ang mga mayayaman na dating nasa gobyerno. Mula sa kaguluhan na ito, dumating ang isang dakilang heneral na nagngangalang Napoleon Bonaparte. Ginamit 'nya ang kanyang hukbong na iniwan sa kanya ng hari ng France at nag-simula siya ng PINAKA-UNANG coup d'etat (kudeta) sa buong kasaysayan ng mundo. Mula sa kanyang kudeta, "pinatahimik" 'nya ang sumasalungata sa kanya at nagsimula siya ng kanyang pamahalaan. Mas lalong lumakas ang bansa ng France na sinakop ni Napoleon Bonaparte halos ang buong Yuropa (maliban sa Inglatera at Rasya).

Mula sa kwento ni Bonaparte, marahil na ang lunas para sa ating bulok na pulitikong sistema ay hindi Parlyamentaryang sistema pero ang "power vacuum". Mula sa "power vacuum", halos magsisimula ulit tayo ng bago. "Fresh and clean start" kung baga, at sisiguraduhin natin na hindi natin uulitin ang mga ating mga pinagkamali. Itong "power vacuum" ay ang makakalinis sa ating napapanis na pulitiko. Kaya para makarating sa "power vacuum" kailangan ng madugo at marahas na digmaan o himagsikan.

Dapat maintindihan ng mga Pilipino na upang makarating tayo sa gusto nating paroroonan, dapat rin tayo lumingon. Hindi lahat ng bagay sa mundong ito ay libre, dapat tayong may sakripisyo...dapat tayo magbayad. Tiwala, sakripisyo at pagkatatag.

Mabuhay

Nuunawaan ko na maawa ka sa kapwa mong Pinoy na kung sila ay pinasugod sa digmaan, pero kung sila man ay namatay sila ay mararangalanganan na mga bayani na namatay para sa ating bansa. At alam ko na magkaiba ang kasaysay ng Pilipinas at ng Pranse dahil mas bata pa ang gulang ng Pilipinas kung ikumpara sa Pranse. "Socially developed" ang Pranse kaya mas umaasenso sila kaysa sa ating bansa na "developing" pa lang. At totoo na ang ating kahapon ay madilim dahil bata pa nga ang ating kasaysayan. Mga limang-pung taon lang ang gulang ng Pinoy "sovereignity" kaya hindi pa tayo gaanong marunong sa demokrasya. Minungkahi ko lang na isang gradeng gera dahil ang rebolusyon at digmaan ay makakabilis sa ating "social development" ng ating bansa dito sa mundo na nauuna na sa atin. Ibig sabihin, upang malibing natin ang ating madilim na kahapon dapat tayong magmadali sa ating kinabukasan sa paggagamit ng "assertive authority" at "lubos na kapangyarihan", makamtan ang mga ito sa dahas at sakripisyo.