xxx𝓟𝒆𝓻𝓼𝓸𝓷𝓪𝓵𝓲𝓽𝔂xxx xxxxx⇾Gʀᴏᴜɴᴅᴇᴅ: Mea is fully aware that the world is a bit crazy. He tries to remember that no matter what happens, everything will be okay. He uses this outlook to get through the days and keep his head on.
xxxxx⇾Aᴅᴠᴇɴᴛᴜʀᴏᴜs: Mea loves to explore, especially in natural environments. Unfortunately... he’s far better at getting lost than he is getting found.
xxxxx⇾Cᴜʀɪᴏᴜs: Mea is a very hands-on type learner. He loves to investigate things to figure out how they work. This is especially true in outdoor environments, where he can get his hands dirty as he investigates nature.
xxxxx⇾Lᴏᴠɪɴɢ: It’s hard to find a creature alive that Meallan doesn’t love. This especially extends to people, who he’s good at seeing the core of good within.
xxxxx⇾Tɪᴍɪᴅ: Despite believing in the good of all people, Meallan is pretty freaked out by talking to them. Sometimes it takes a bit to gather enough courage to go talk to people he doesn’t know.
xxxxx⇾Rᴇsᴛʟᴇss: Meallan hates trying to sit still. He’s always got the wiggles, and loves to be up and moving. The only exception to this rule is when he’s getting really sleepy, then all he wants is to curl up and rest.
xxx𝐿𝒾𝓀𝑒𝓈xxx xxxxx⇾Plants & Nature xxxxx⇾Cool Birds (mostly birds of prey) xxxxx⇾Chocolates xxxxx⇾Feeling Music xxxxx⇾Art, especially painting
xxx𝒟𝒾𝓈𝓁𝒾𝓀𝑒𝓈xxx xxxxx⇾Being cooped up inside xxxxx⇾Dark, rainy days xxxxx⇾Tea. Hot, cold, it's all icky xxxxx⇾Interference xxxxx⇾Minty Candies
xxx𝐻𝑜𝒷𝒷𝒾𝑒𝓈xxx xxxxx⇾Gardening/Playing in Nature xxxxx⇾Watercolor Painting xxxxx⇾Cooking
xxx𝒮𝓉𝓇𝑒𝓃𝑔𝓉𝒽𝓈xxx xxxxx⇾Intelligence driven by Curiosity xxxxx⇾Reading Lips, even from a distance
xxx𝒲𝑒𝒶𝓀𝓃𝑒𝓈𝓈𝑒𝓈xxx xxxxx⇾Moves around noisily xxxxx⇾High-Pitched Sounds can temporarily disable his hearing (via cochlear implants)
xxx𝒟𝑒𝓈𝒾𝓇𝑒𝓈xxx xxxxx⇾To fly like a cool bird xxxxx⇾To have a big, loving family
xxx𝐹𝑒𝒶𝓇𝓈xxx xxxxx⇾Getting washed away by a big rain xxxxx⇾Getting really, really sick
xxxℬ𝓲𝓸𝓰𝓻𝓪𝓹𝓱𝔂xxx
xxx𝒞𝒽𝒾𝓁𝒹𝒽𝑜𝑜𝒹xxx Meallan was born in a sunny Irish town, to a young woman and her boyfriend. It wasn't long after that they decided to break up, but instead of splitting custody, the woman decided to flee, leaving a young Donal to raise a small baby. It was rough at first, but when Mea's doctor suggested visiting an audiologist, they discovered the baby was born mostly deaf. After weighing options, Donal settled on getting Cochlear Implants so his son would be able to experience all the world.
Despite getting a more permanent hearing device, Donal still taught himself and Meallan basic sign language, hoping that would give him a leg up in life. He also practiced reading lips as a last resort (though he had no way to know Meallan would become super good at it). To ensure he had the best possible life, Donal also hired on a speech therapist to make sure his son spoke with ease, like any other kid. Luckily the state was willing to work with him on the costs. When Meallan was three, Donal discovered he had a terminal disease and his time on earth was limited. He tried his best to set up his son with... anyone. Friends, family, but no one wanted the added responsibility. Eventually Donal succumbed to his disease, still gently cradling his son.
Even though he didn't really know what was going on, Meallan wept and refused to wear his hearing aids for a week. He was moved by some nice people into a home for other kids like him, those with no parents. Only a couple days in and a nice lady helped convince him to put back on the receivers for his implants, letting him hear the chaos of his new home. Now he's struggling to adapt to his new normal while just wishing for a nice, quiet home once more.
As he stayed at Wool's, he met lots of nice people. His favorites were a nice couple called Laili and Nani. They were very nice and read him lots of books, plus they colored with him and even helped with his ears sometimes. After a few visits, they asked if he wanted them to be his mommies, and honestly, his heart was so happy to accept.
His new family was super cool, whether he was hanging out with Grammie and Poppy on their farm, or playing silly board games with Grandpa and Papa. He got to learn a lot, and always got to play in the greenhouse, plus he practiced his picture-taking by taking photos of the pretty plants. He also got to go to a fun camp over the summer, where he made some new friends and built a birdhouse.
Mea had lots of fun helping his family on the alley whenever he wasn't at camp. He had lots of family and made friends with everyone. He was happy to be surrounded by all the love.
xxx𝒮𝒸𝒽𝑜𝑜𝓁 𝒴𝑒𝒶𝓇𝓈xxx When First Year started, Mea was promised all kinds of fun. Of course, promises didn't always pan out. On the very first night, his ears broke, but Mea learned something valuable. No matter what, his family would always be there for him. Within only a second, his cousin was at his side to help out. He made the silence seem less terrifying AND he sat with Mea and Rosa at dinner (even though it was secretly supposed to sit with his house!)
Mea joined a few clubs, but mostly stayed near Rosa or Lewis. Though, thankfully, they all tended to be together an awful lot. Over the winter, Nain brought in Rey for the holiday, which was awesome. The rest of the year was a bunch. Not only did Mum and Mam adopt Rey but they also adopted a younger brother named Bryn. It seemed like an overnight change, but Mea was delighted to have siblings. Plus, they went on a huge family trip to California over the summer!
As fourth year started up, Mea was there to try and help acclimate both Bryn and Wendel to school. It was a bit sad that Lewis and Su had graduated, but Rey and Rosa seemed confident they could help. As the family went back to Hogwarts, Mea began to notice odd auditory issues with his hearing aids. Since it wasn't too awful, he figured he could deal with it. But then everything with Bryn started going nuts, so he tried to focus there. Of course, at the end of the year, Bryn got in trouble for fighting the kid Wen identified as a bullied, and Mea panicked. He asked Lewis to help speak to the Deputy Headmistress on Bryn's behalf, and it worked! The family working together got Bryn out of detentions and back in the Professor's good graces. Now it was just try to figure out why his ears were in constant pain.
xxx𝒜𝒹𝓊𝓁𝓉𝒽𝑜𝑜𝒹xxx
xxxℛ𝒆𝓵𝓪𝓽𝓲𝓸𝓷𝓼𝓱𝓲𝓹𝓼xxx
xxxLᴏᴠᴇᴅ Oɴᴇ: xxxBᴇsᴛ Fʀɪᴇɴᴅ: Rosa Abrams xxxFʀɪᴇɴᴅs: Rey Ross-Heulwen, Amilyka Delacroix, Sierra Whitethorne, Morwenna Penrose, Aina Dahl-O'Kerry, Bieito Escoffier-Wellbelove, Alice McNamara, Sebastian Moon xxxEɴᴇᴍɪᴇs: xxxFᴀᴍɪʟʏ:
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post
Post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post post