Welcome to Gaia! ::

Tak bardzo się boje tego jutra nieznanego.
Tak bardzo się boje ze Ciebie nie będzie dnia pewnego.
Tak bardzo zal mi tego czasu straconego.
Tak pozno Ciebie poznałem.
Tak malo z Toba rozmawiałem.
Tak malo Ciebie widziałem.
Tak mocno Ciebie pokochałem.
Taki straszny sen rano miałem.
Ze po prostu o Tobie zapomniałem.

To dla mnie? Naprawdę? Ahh.. dziękuje. Jakie to piękne i romantyczne. Się aż wzruszyłam crying

wczoraj było dość spokojnie
nie myślałam o domowej wojnie
czułam świeży zapach ciasta
nie wychodziłam do miasta
atmosfera była cudna
myśl o szczęściu nie była trudna
dziś nadeszło
...

kapelusze, krzyki, oklaski
ciotki, wujki, babcie, trzaski
placki, prezenty, mlaski
ciumkanie, moje uszanowanie
wszystko przez gościa jednego
który przeraża dziś każdego
nikt nie wie czy żył,
gdzie chodził, gdzie był
po prostu się całkiem zmył
zostały po nim księgi,
spisane z innych do potęgi
ja wcale w to nie wierzę,
wolę moją nową wieżę,
słucham na niej muzyki,
wtedy milkną wszystkie krzyki
...

konkluzja żaluzja
krejzole parabole
czerstwy chleb
i wielki CHLEW.


hahaha, osoba, która zgadnie o czym to jest to nie wiem...
to jest super ekstra super mega xd


aaa, wierszyk mojego autorstwa.


orajt, redi stedi GO!

"Wierzę" specjalnie napisałaś przez "RZ"?
Zapewne chodzi o Wielkanoc xd
A ten koleś co się "zmył" to Jezus? xp

Nie mam talentu...No cóż ^^'
Kilka moich wierszy (proszę się nie dziwić,że sa pisane w rodzaju męskim ^^')

Anioł Śmierci

Na kościelnej wieży bije dzwon,
rozbrzmiewa wśród gwiazd,
a na szczycie stoi on,
dusza umęczona.

Skrzydła szkarłatem splamione,
już nigdy się nie przydadzą,
do snu wiecznego złożone,
na bruku złamać się miały.

Kosa w bladych dłoniach,
srebrem lśni,
deszcz spływa po skroniach,
w ciemności się rozpływa...

Ktoś z oddali krzyczy:
Memento mori
Zdrada nienawistnie syczy,
serce w czerni skąpane...

Skoczył,za nim ból zranionego
ze świstem przeszył powietrze,
taki był los Anioła Upadłego-
spoczynek w potoku deszczu.

Łzy za nim nikt nie uroni,
Bóg go nie ocali,
kosa wytrącona z dłoni,
to wędrówki kres.

Diabeł po cichu się cieszy,
że Bóg stracił sługę,
Demona też to śmieszy,
a kruk wylatuje na żer....

***

Stanąłem nad grobem,
Uśmiech spełzł z twarzy,
Umysł nie widzi,
Umysł nie jarzy.

Przeczytałem tabliczkę,
Próbując oszukać siebie,
Że ona nadal żyje,
Że ona nie jest w niebie.

Dlaczego Bóg ją zabrał,
Gdy była taka młoda,
Skusiła go wiara,
Czy może uroda?

Nie pocałowałem jej,
Sądziła że się dowiem,
Pisała, tęskniła,
Myślała że odpowiem.

Przepraszam, przepraszam,
Za wszystko żałuję,
Na koniec Ci powiem
Żegnaj i dziękuję...

...to i ja cos skrobne. *zrobila porzadek w szufladzie i znalazla jakies dziwne rzeczy* O.O

Skulona pod prysznicem
klecze, mimo ze woda goraca pada na cialo.
Niech leje i parzy,
zagluszajac lkanie
i szept, moj niedoszly krzyk
znienawidzonej bezradnosci
i nienawisci skierowanej ku samej sobie.
I chec samodestrukcji.
Ale co to da, gdy uderze w sciane
i wroce skrwawiona dlon,
badz wbije narzedzie ostre wglab znienawidzonej siebie,
gdy zaden bog, nawet gdyby istnial, by mnie nie przyjal,
zas czym bym byla, gdybym byla znow?
Lub jakie nieszczesne stworzenie otrzymaloby
przeklete pierwiastki tworzace moje ja?
Nigdzie nie ma pomocy, nie ma zrozumienia,
nie ma akceptacji.
W nocy, kleczac w odchlani wlasnego umyslu
zaluje, ze nie zginelam wtedy.