Welcome to Gaia! ::

[ Message temporarily off-line ]

hmm dziwne to to ze tak powiem
zbyt bezposrednie
za duzo powtorzen zbyt malo epitetow
i stanowczo dlugie
temat do mnie jakos nie przemawia
ja nie przepadam za dlugimi bezposrednimi wierszami
wole krotsze i tresciwsze np. ten moj : (moj sig. stressed )

Zdejmijcie te sznury co, motają ciało me,
dajcie sparagnionemu choć wolności łyk;
niech skrzydła rozerwa się w kałuży krwi;
pozwolcie tylko przez chwilę wzlecieć w niebosa,


zaś gdy powrotu, nadejdzie czas
podarujcie, mi siłę bym mogła, opuścić was
6 luty 2005

[ Message temporarily off-line ]

[ Message temporarily off-line ]

dobra, zaryzykuje i dam coś niecoś mojej ''twórczości''. na wstepie uprzedzam, teraz daje poczatek opowiadania, sama dygresja, akcja sie rozwija troche pozniej ^^


Telefon dzwonił uparcie już 4raz. Za pierwszym razem gwałtownie wyrwał mnie ze snu, ten okropny dzwonek obudziłby umarłego.. Następne trzy razy zawzięcie lekceważyłam, bo, co to do cholery za pomysł dzwonić i budzić prawą obywatelkę IIIRP z taką determinacją w sobotę, o 3.30rano?! Chamstwo niebywałe, ale niestety, czego oczekiwać od dzisiejszego narodu.. Zawsze, ale to zawsze, kiedy postanowiłam pojechać na krótki bodaj urlop, wokół mnie sie robiło natychmiast zamieszanie, co nie dawało najmniejszych nawet szans na wypoczecie..
Przez chwile pomyślałam, że to moze ze szpitala, ale do diabła, normalni ludzie o tej porze spią, sprawę normalności mojej rodziny znacząco wolę przemilczeć, ale żywiłam cichą nadzieję, że nikt nie skoczył na bungee, nie połamał kręgosłupa, nikt nikogo nie zabił, ani nie wymyślił nic, równie miłego.
Za 7 razem nie wytrzymałam. Już nawet mój kot, Zaraza się obudził, więc wolałam w końcu uciszyć to paskudztwo, jeszcze trochę, a narażę się enty raz podstarzalej sąsiadce, która uwielbiała wieszać na mnie psy, ze wzajemnością, nawzajem mówiąc, ale tym razem zamienię się w anioła, i oszczędzę jej bezsennosci. Unicestwiłam zarazę jedną [nie kota] wyjmując przewód z gniazdka i dumna ze swojego intelektu, aczkolwiek niestety już rozbudzona, bo z 3.30 zrobiła się 4rano, pora już jak na mnie całkiem ludzka, i poszłam do kuchni wstawić wodę na magiczny napój, który piłam zawsze i wszędzie niezależnie od okoliczności- herbatę.. Nie zdązyłam napoić sie zarówno ciszą jak i herbatą, kiedy z ciemności rozległ się dzwonek komórki. Piorun we mnie strzelił, spłynęła na mnie pewność, że to ktoś znajomy tak uparcie próbuje się do mnie dodzwonić, albo któryś kuzyn ma palącą potrzebę porozmawiania z siostrą? W każdym razie, poleciałam do pokoju, w którym jak mniemałam, małe brzęczące toto powinno sie znajdować, patrzę, nie ma. A toto wciąż wyło przeraźliwie, wzbudzając agresję zarówno we mnie jak i w kocie, i myślę, ze w pani Basi też, chyba będę musiała na nią uważać.. Toto na chwilę przestało wyć, ja zdrowo pociągnęłam z kubka i pomyślałam, ze niech ja tylko dorwę sprawcę, to żywcem łeb ukręcę. Wprawdzie znajdowałam się aktualnie w Krakowie, rodzina w Warszawie, ale co to dla mnie, choćby teraz mogłam spakować kota i wsiąść w samochód, aby po paru godzinach znaleźć sie w stolicy, prawdopodobnie po drodze złapać gumę, utknąć w zaspie, albo Bóg wie co jeszcze, w każdym razie jakiś mało atrakcyjny wypadek utrudniłby mi na pewno dokonanie mordu w tempie natychmiastowym..

[ Message temporarily off-line ]

gdzie eni spojrze tam Twoja krytyka gonk