Podstawowym parametrem, który opisuje beton komórkowy wykorzystywany do budowania ścian jest jego gęstość.
Wybierając pomiędzy cegłą silikatową, pustakiem ceramicznym czy betonem komórkowym, zadajemy sobie pytanie: w którym przypadku będą mniejsze straty ciepła w wybudowanym budynku?
Warto też zastanowić się nad ekologią i, jeśli wiemy, że nie ucierpi http://budownictwo.bia.pl.hypestat.com/ na tym jakość wykonania budynku, wybierać materiał bardziej przyjazny środowisku.
Jak ma się do tego owa gęstość? Jeżeli materiał budowlany ma większą gęstość to znaczy, że do jego produkcji zużyto więcej surowców. Tym samym jeśli zużyto więcej surowców, to do produkcji potrzeba było więcej energii. Większe było też zapotrzebowanie na transport, konieczny do przewiezienia cięższych produktów i surowców do ich wytworzenia.
Ale nie tylko o ekologię tu chodzi - z gęstością materiałów wiąże się ich współczynnik przewodzenia ciepła. Im materiał ma większą gęstość tym lepiej przewodzi ciepło. Jest to zjawisko niekorzystne.
Dlatego stosowanie materiałów o niskiej gęstości, jak autoklawizowany beton komórkowy zmniejsza straty ciepła przez ściany budynku, ale i jest bardziej ekologiczne.
Załóżmy, że chcemy zbudować ściany o współczynniku przenikania ciepła Uc = 0,15 W/(m2•K) i porównajmy pustak, cegłę i beton komórkowy. Mury z pustaka ceramicznego, jak i cegły silikatowej musiałyby mieć grubość ponad 50 cm. W przypadku betonu komórkowego PP4-0,50 firmy H+H wystarczy mur o 6 cm cieńszy - tylko 44 cm. Dodatkowo grubość izolacji termicznej w przypadku pustaków ceramicznych i cegły http://delightfultyran94.jimdo.com
gloriouslounge157 Community Member 
|
|
